Blat to powierzchnia, na której odbywa się większość laboratoryjnych prac, powinien więc spełniać kilka ważnych funkcji, zapewniając laborantom wygodne i bezpieczne użytkowanie.
Jakie materiały na blaty wyróżniają się najlepszymi właściwościami
W każdym laboratorium panują niełatwe, unikalne warunki i w związku z tym właściwości blatów laboratoryjnych powinny być do nich dostosowane. Trwałe, odporne na działanie składników chemicznych, niepalne i nienasiąkliwe oraz łatwe do utrzymania na nich porządku – to podstawowe kryteria do spełnienia.
Najwyższą odpornością chemiczną, termiczną i mechaniczną wyróżniają się blaty z ceramiki monolitycznej. Dodatkowo odporne są na promieniowanie UV. Zaraz za nimi plasują się blaty z ceramiki litej o podłożu drewnopodobnym.
Obojętne chemicznie żywice epoksydowe o strukturze molekularnej odpornej na kwasy i związki o potencjalnie korozyjnym działaniu to kolejny materiał na laboratoryjny blat. Ich monolityczna struktura zapobiega rozwarstwianiu się i pęcznieniu. Podobne właściwości mają powierzchnie laboratoryjne z konglomeratu kwarcowo – granitowego, którego właściwości dzięki temu, że powstają z mieszanki granitu i kwarcytu z żywicą poliestrową – podobne są do naturalnego kamienia. Trochę mniejszą odpornością wykazują się blaty z żywicy fenolowej, więc automatycznie są mniej odporne na duże obciążenia i skrajne temperatury.
Właściwości blatów laboratoryjnych mają podstawowe znaczenie dla pracujących przy nich ludzi, warto więc poznać charakter każdego materiału oraz specyfikę danego laboratorium, zanim dokona się ostatecznego wyboru.